De vijdag nadat we Mot Målet naar de drukker gestuurd hadden, was ik weer terug aan het werk voor het Øystein project. Eigenlijk had ik gepland om aktiviteiten voor het konderblad te maken, maar mijn hoofd was helemaal leeg, het voelde alsof ik alleen nog maar hark-poppetjes kon tekenen.
Ik heb die dag kaarten zitten maken om de mensen te bedanken die ons op een of andere manier geholpen hebben, de kaarten had ik een keer van mijn moeder gekregen. Dit zijn bijna alle kaarten die ik die dag gemaakt heb, ik heb er geprobeerd wat variatie in te brengen. Hetontwerp met het lintje beviel mij het op het eind het beste. Ze zijn best leuk geworden gezien het feit dat ze uit een leeg hoofd kwamen.
Ik merk dat ik even de tijd nodig gehad heb om op te laden nadat we met Mot Målet gewerkt hebben, tegelijk dat ik meteen verder gegaan ben met ons eigen kinderblad. Ik zal er beter in moeten worden om zulke vrije tijd in te plannen, anders kan ik mezlef voorbij lopen. Momenteel heb ik een beetje een griepje.
The friday after we sent the files for Mot Målet to the printer, I was back at my drawing board work for the Øystein Project. I had planned to make some activities for the Øystein Magazine, but all the creativity had left my head. It felt like the only thing I could draw were stick-men.
Instead I used the day to make these cards to thank the people that have been helping us on different things. The cards I got from my mum. These are almost all the cards that I made that day, I tried to put some variety in it. The design with the ribbon I like the best. THey turned out quite well, given the fact I made them on an empty head.
I notice I had needed the time to recharge after we had finished Mot Målet. At the same time I went on working with our childrens magazine. I have to get better to plan and take time off after such intense weeks. Otherwise things might get too much for me. I am actually a bit sick at the moment.
No comments:
Post a Comment